Ik heb geschiedenis gestudeerd en economie. Allebei heel interessant. Maar pensioen leek me nog interessanter. Dus koos ik pensioen als vakgebied.

Dan heb je heel veel aan de manier van denken en analyseren die je bij de geschiedenis studie aanleert. Je hebt ook heel veel aan de algemene kennis over economie.  Maar je weet niks van pensioen. Dus daar ben ik vervolgens de nodige diploma’s voor gaan halen. Die inhoud bleek nog veel interessanter dan ik vooraf dacht, en nog altijd zorg ik dat mijn pensioenkennis op topniveau blijft.

In de 25 jaar dat ik in het pensioenvak zit, heb ik ervaren hoe verschillende werkgevers ook heel verschillend tegen het pensioenvak kunnen aankijken en hoe zich dat uit in een verschillende benadering van pensioenadvies. Bij Edmond Halley trof ik een groep professionele, enigszins eigenwijze lieden die dingen anders leken te doen dan gebruikelijk.

Na een uitgebreide kennismaking en nu ik al weer een poos hier werk, blijkt dat inderdaad te kloppen. De visie op pensioenadvies en de aanpak past heel natuurlijk bij hoe ik wil werken. Dat zorgt er voor dat we goed bij elkaar passen.

Pensioen is meestal een vrij onzichtbaar fenomeen. Medewerkers zijn er weinig mee bezig maar tegelijkertijd is het wel sterk bepalend voor hoe het leven er uit ziet na pensioneren. Ik vind het mooi om bedrijven te kunnen helpen om juist daar waarde mee te creëren. Hoe ik dat doe, is per bedrijf anders want elk bedrijf heeft andere doelen en zit in een andere situatie. Maar het gereedschap is altijd pensioenadvies, communicatie en procesmanagement.

(En over gereedschap gesproken: vraag me gerust naar mijn Citroën DS…)

Als ik je kan helpen met pensioenadvies, pensioensupport of pensioencommunicatie, laat het me dan even weten. 
Ik help je graag!